Navršava se 21 godina od ubistva Trebinjca Srđana Aleksića koga su nasmrt pretukli pripadnici Vojske Republike Srpske dok je branio sugrađanina Alena Glavovića.
Aleksić je u januaru 1993. uspio odbraniti Alena Glavovića koga su četvorica naoružanih uniformiranih pripadnika Vojske Republike Srpske na silu izveli iz kafića i počeli tući kundacima
On je krenuo za njima i povikao da puste Alena, nakon čega su se ubice usmjerile ka njemu i kundacima ga pretukli. Od zadobivenih povreda pao je u komu, a zatim, šest dana kasnije, 27. januara 1993. godine podlegao povredama.
Srđanov otac, Rade Aleksić, u smrtovnici je napisao: “Umro je vršeći svoju ljudsku dužnost”.
Jedan od četvorice napadača poginuo je na ratištu, dok su ostala trojica osuđeni na po dvije godine i četiri mjeseca zatvor.
Alen Glavović je preživeo rat i danas živi u Švedskoj, sa suprugom i dvoje dece.
Srđanu Aleksiću je posthumno dodijeljena Povelja Helsinškog komiteta za ljudska prava u Bosni i Hercegovini.
Ulica Velikih drveta u Sarajevu je petnaest godina nakon Srđanove smrti nazvana po njegovom imenu.
U obrazloženju je navedeno: Bez ljudi kao što je Srđan Aleksić i njihovih herojskih djela, čovjek bi izgubio nadu u ljudskost a bez nje naš život ne bi imao smisla.
Srđana Aleksića je pre dve godine tadašnji predsednik Srbije Boris Tadić posthumno odlikovao zlatnom medaljom “Miloš Obilić” za ispoljenu hrabrost i delo ličnog herojstva.
U Novom Sadu i u Pančevu postoji prolaz koji nosi ime Srđana Aleksića. Odlukom Skupštine Beograda od oktobra prošle godine Srđan Aleksić je dobio ulicu i u Beogradu.
Na bulevaru u Podgorici, koji nosi ime Srđana Aleksića, juče je zasađen hrast. Drvo su zasadili Srđanov otac Rade i potpredsednik Socijaldemokratske partije Crne Gore Rifat Rastoder.
Navršava se 21 godina od ubistva Trebinjca Srđana Aleksića koga su nasmrt pretukli pripadnici Vojske Republike Srpske dok je branio sugrađanina Alena Glavovića.
Aleksić je u januaru 1993. uspio odbraniti Alena Glavovića koga su četvorica naoružanih uniformiranih pripadnika Vojske Republike Srpske na silu izveli iz kafića i počeli tući kundacima. On je krenuo za njima i povikao da puste Alena, nakon čega su se ubice usmjerile ka njemu i kundacima ga pretukli. Od zadobivenih povreda pao je u komu, a zatim, šest dana kasnije, 27. januara 1993. godine podlegao povredama.
Srđanov otac, Rade Aleksić, u smrtovnici je napisao: “Umro je vršeći svoju ljudsku dužnost”.
Jedan od četvorice napadača poginuo je na ratištu, dok su ostala trojica osuđeni na po dvije godine i četiri mjeseca zatvora.
Alen Glavović je preživeo rat i danas živi u Švedskoj, sa suprugom i dvoje dece.
Srđanu Aleksiću je posthumno dodijeljena Povelja Helsinškog komiteta za ljudska prava u Bosni i Hercegovini.
Ulica Velikih drveta u Sarajevu je petnaest godina nakon Srđanove smrti nazvana po njegovom imenu.
U obrazloženju je navedeno: Bez ljudi kao što je Srđan Aleksić i njihovih herojskih djela, čovjek bi izgubio nadu u ljudskost a bez nje naš život ne bi imao smisla. Srđana Aleksića je pre dve godine tadašnji predsednik Srbije Boris Tadić posthumno odlikovao zlatnom medaljom “Miloš Obilić” za ispoljenu hrabrost i delo ličnog herojstva. U Novom Sadu i u Pančevu postoji prolaz koji nosi ime Srđana Aleksića. Odlukom Skupštine Beograda od oktobra prošle godine Srđan Aleksić je dobio ulicu i u Beogradu.
Na bulevaru u Podgorici, koji nosi ime Srđana Aleksića, juče je zasađen hrast. Drvo su zasadili Srđanov otac Rade i potpredsednik Socijaldemokratske partije Crne Gore Rifat Rastoder.
Radio Slobodna Evropa
