U protekla dva dana održane su “Žive biblioteke” u Pro-Budućnost zajednicama, Teočak (25.10) i Sapna (26.10). Obje Žive biblioteke su održane u Osnovnim školama u ove dvije opštine, te se ovim putem iskreno zahvaljujemo članovima Radnih grupa iz ovih zajednica, kao i rukovodstvu škola i njihovom nastavnom kadru.
Cilj ovih sesija je smanjenje predrasuda i ksenofobije prema drugima i drugačijima, a posebno prema žrtvama proteklog rata koji dolaze iz drugih naroda, odnosno koji pripadaju različitim etničkim grupama.
Učenici osnovnih i srednjih škola, njih oko 100 iz obje zajednice imali su priliku da razgovaraju sa “živim knjigama”: ratnim veteranom, vjerskim liderom koji se bavi mirovnim radom, slijepom osobom koja je istovremeno i samohrana majka i žrtva porodičnog nasilja, sa djetetom koje je tokom rata preživjelo smrtonosnu bolest, sa sestrom koja je u ratu izgubila brata, i sa covjekom koji skoro 25 godina traga za svojom najbližom porodicom.
Šta je to „Živa biblioteka“? „Živa biblioteka“ funkcioniše baš kao i prava biblioteka, ima prostor, bibliotekare, članske kartice i knjige. Međutim, razlika je u tome što su kod „Žive biblioteke“, za razliku od klasične biblioteke, knjige, u stvari, živi ljudi koji pričaju svoje lične priče, a predstavljaju neku marginalizovanu ili ranjivu društvenu grupu. Ideja je da se ljudi, kroz razgovor i ličnu priču jednog čovjeka ili žene upoznaju sa cijelom jednom društvenom grupom i njihovim načinom života, sa poteškoćama kroz koje svakodnevno prolaze i da razumiju diskriminaciju i odbacivanje sa kojima se određene grupe ljudi susreću. „Živa biblioteka“ počiva na premisi da ako upoznamo čovjeka sa imenom i prezimenom, i čujemo njegovu ličnu priču, da će nivo predrasuda ne samo prema tom čovjeku, nego i prema cijeloj jednoj grupi, rapidno pasti.
Živa biblioteka se može koristiti u razne svrhe. Kad se prvi put pojavila 2000. godine na Roskild festivalu u Danskoj, cilj joj je bio borba protiv nasilja među mladima. Koristi se kao zvanična metodologija Savjeta Evrope u borbi protiv govora mržnje. Može se koristiti svugdje gdje su stereotipi i predrasude uzroci društvenih podjela.
„Žive biblioteke“ koje smo organizovali u sklopu mirovnog projekta PRO-Budućnost, koji finansira USAID, imale su za cilj da upoznaju, prije svega mlade ljude, sa strahotama i posljedicama rata. Da mladi ljudi kroz priče žrtava i učesnika rata uvide svu bezobzirnost i patnje koje rat nosi, da bi više cijenili mir i borili se za njega.
U narednom periodu sesije Žive biblioteke se nastavljaju organizovati u Pro-Budućnost zajednicama.
